[Verse 1: Passenger]
Do you remember when we were two beautiful birds?
We would light up the sky when we’d fly
You were orange and red like the sun when it sets
I was green as an apple’s eye
คุณยังจำตอนที่เรายังเป็นนกที่สวยงามสองตัวนั่นไหม
เราเคยเฉิดฉายขึ้นบนท้องฟ้าในตอนที่เราโผบิน
คุณเคยอบอุ่นเฉกเช่นกับยามพระอาทิตย์ขึ้น
ฉันเคยไร้เดียงสาดั่งผู้ตกอยู่ในห้วงความรักคนหนึ่ง
[Verse 2: Passenger & Birdy]
You said you loved all the songs that I’d sing
Nothing that you’d ever heard
And I said I loved you with all of my heart when
We were two beautiful birds
เธอเคยบอกว่าเธอรักบทเพลงทั้งหมดที่ฉันร้อง
ไม่มีเพลงไหนที่คุณเคยได้ยินมาก่อน
และฉันเคยบอกว่าฉันรักคุณด้วยเต็มหัวใจที่ฉันมีในตอนที่
เราเป็นดั่งนกที่สวยงามสองตัวนั้น
[Verse 3: Passenger]
Do you remember when we were two beautiful birds?
We would sing when the morning would come
You were silver and blue like the moon when it’s new
I was gold as a summer sun
เธอจำได้ไหมในตอนที่เราเป็นนกที่สวยงามสองตัวนั้น
เราร้องเพลงกันในตอนรุ่งเช้า
เธอเคยเฉิดฉายสีเงินอมฟ้าคล้ายกับพระจันทร์ที่กำลังขึ้นมา
และฉันก็เคยเฉิดฉายแสงทองเช่นเดียวกับพระอาทิตย์ในฤดูร้อน
[Verse 4: Passenger & Birdy]
But one day you asked for a different song
One that I just couldn’t sing
I got the melody sharp and the words all wrong
Those were the last days of spring
แต่แล้ววันหนึ่งเธอขอให้ฉันได้ร้องเพลงอีกเพลง
ที่ฉันนั้นไม่สามารถร้องได้
ฉันมีท่องทำนองและคำร้องที่มันไม่ใช่เลย
และนั่นเป็นวันสุดท้ายของฤดูใบไม้ผลิของเรา
[Verse 5: Passenger & Birdy]
To build a nest we pecked feathers from our chests
Like a book tearing out every page
We weren’t to know that these feathers would grow
Into a beautiful cage
เพื่อที่จะสร้างรังรังหนึ่ง เราต้องจิกขนนั้นจากอกของเรา
คล้ายกับหนังสือเล่มหนึ่งที่ต้องเสียแต่ละหน้าของหนังสือไป
เราไม่เคยรู้เลยว่าขนเหล่านี้จะโต
กลายเป็นกรงที่สวยงามได้ไหม |
